تاثیر تمرینات مقدماتی شنا بر ملکول چسبان عروقی و فشار خون زنان یائسه مبتلا به پرفشارخونی

زمینه و هدف: ملکول چسبان عروقی (VCAM-1) توسط سلول­های اندوتلیال و در نواحی مستعد آترواسکلروزو کنار پلاک­های آتروژنیک ظاهر شده و باعث اتصال مونوسیت­ها و لنفوسیت­ها در بسترهای عروقی متورم می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات مقدماتی شنا برملکول چسبان عروقی(VCAM-1 ) و فشارخون زنان یائسه مبتلا به پرفشارخونی بود . مواد و روش­ها: به همین منظور تعداد 34 نفر (6/0                         8/32=VO2max، 3/1  5/28= درصد چربی بدن، 05/1  9/28= BMI) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 4 جلسه ، تحت تأثیر تمرینات مقدماتی شنا قرار گرفتند . برنامه تمرینات مقدماتی شنا شامل حرکات پای کرال سینه ، پای کرال پشت و شنای کرال پشت با شدت 60 الی 75 درصد حداکثر ضربان قلب بود . مدت تمرین در شروع برنامه 50 دقیقه بود که شامل 15 دقیقه گرم کردن، 20 دقیقه تمرینات مقدماتی شنا و 15دقیقه سردکردن بود واز هفته دوم، هرهفته 2 دقیقه به زمان تمرینات مقدماتی شنا اضافه می شد. یافته ها:نتایج حاصل از آزمون آماری t مستقل  و وابسته نشان داد که تمرینات مقدماتی شنا باعث کاهش معنی­دار فشارخون سیستولی (002/0=P)و افزایش معنی­دار حداکثر توان هوازی (001/0=P) شده است در حالی که تغییر معنی­داری در VCAM-1 (07/0=P)، فشار خون دیاستولی (2/0=P)  ، LDL-C  (2/0=P) و HDL-C (07/0= P) مشاهده نشد. بحث و نتیجه­گیری: بنابراین می­توان گفت که انجام تمرینات مقدماتی شنا باعث کاهش فشارخون سیستولی در زنان یائسه مبتلا به پرفشار خونی می­گردد.